Solandra maxima Solandra maxima
In de zomer van 1993 kregen wij een stek van Solandra maxima, via een familielid, uit Kenia.
Solandra maxima
Deze stek zag er op dat moment niet erg levensvatbaar meer uit, vandaar dat we hem "de droge stek uit Kenia" noemden. We hebben deze stek toen in tweeën gedeeld en met gebruik van stekpoeder op verwarmde bodem gezet . De zogenaamde droge stekken uit Kenia (we wisten toen immers de naam nog niet) ontwikkelden vrij snel wortels, konden opgepot worden en kregen een plek in de kas. In het voorjaar van 1994 beloonden zij ons met 12 prachtige bloemen die veel belangstelling genoten. Vanaf dat moment is onze droge stek uit Kenia omgedoopt tot Solandra maxima, opgespoord in `Atrium Tuinplanten Encyclopedie`. In 1995 is deze plant uitgegroeid tot de grootste plant die we ooit in onze kuipplantencollectie gehad hebben en vanaf eind april tot half juni konden we genieten van ± 60 prachtige bloemen. En in 1996 overtrof hij helemaal onze verwachtingen door ruim 100 (we hebben het tellen opgegeven) bloemen te produceren en in augustus nog een nabloei te presenteren van 7 stuks. Daarna stond de plant er dan ook behoorlijk uitgemergeld bij.
De behandeling van onze Solandra gaat als volgt:
Na de bloei snoeien. In de winter vrijwel geen water, afhankelijk van de temperatuur. Onze kuipplanten overwinteren overigens in een kas gasgestookt tot 7 á 8º C. Is er veel zon dan loopt de temperatuur al gauw op en geven we tussendoor water, vooral aan bladhoudende planten zoals de Solandra maxima. In het voorjaar overpotten en verteerde koemest toevoegen. Tijdens de groei regelmatig water geven. De lange scheuten die gevormd worden, worden horizontaal geleid zodat zich meer zijscheuten ontwikkelen. De plant bloeit op de toppen, dus hoe meer toppen, hoe meer bloemen.
Tijdens de bloei veel water en af en toe bijmesten met kunstmest of verteerde koemest opgelost in water.
Momenteel hebben wij de plant uit bovengenoemde jaren helaas niet meer! Tijdens de winter van 1999\2000 is in een nacht de verwarming in de plantenkas uitgevallen terwijl het matig vroor. Dit heeft onze Solandra tot onze grote spijt niet overleefd. Momenteel hebben wij weer een exemplaar van ongeveer twee meter hoog en deze is al ijverig zijscheuten aan het maken. Wie weet beloont ook deze plant ons met een aantal bloemen de komende zomer? We zullen u op de hoogte houden.